Joodse Muziek ( uit: Het Nieuw Israelitisch Weekblad van 06 02 1948 door Max Vredenburg)

…Dat de jonge clarinettist (Zaandammer van geboorte) de Hora met evenveel verve en vuur voordraagt als een Palestinenser, zal u duidelijk zijn: Gijs Karten was gedurende 9 jaren solo-clarinettist van het Palestijns Philharmonisch Orkest één der weinige Christenen in een orkest van bijna 70 Joden!
Nog is hij vol van de prestaties van het orkest, met welke hij zoveel lief en leed heeft gedeeld. ”Weet u” merkt hij op, ”het zou in Palestina niet gebeuren dat er plaatsen vrij bleven op een concert; integendeel men komt ruimte te kort. De bevolking houdt van zijn kunstenaars; wij leden van het orkest werden bij ziektegevallen gratis door de doctoren gehopen en in de meeste zaken kregen we 10% korting. Wat mijn gezin aangaat, zowel mijn vrouw als mijn zoontje als ikzelf, wij ondervonden steeds de grootste waardering en welwillendheid en als Christenen en als Hollanders. Op de jaarlijkse orkesttournées viel het me op, hoe schreeuwend er de maatschappelijke tegenstellingen zijn; een middenklasse schijnt te ontbreken, terwijl de talrijke paria’s, de weggeworpen eetresten van de straten oprapen. Zoiets bestaat in Palestina absoluut niet!” Hoe het met de talen ging?: ”Mijn zoontje moet weer… Hollands leren, hij sprak alleen Iwriet.”
In Rotterdam is men natuurlijk erg ingenomen met zulk een vakman, in Palestina zal hij worden gemist…